Posts

oktober 10, 2002

Museumstof 015: ten voeten uit

Op de vorige museumstof, die ging over Dandie Oloisi kregen we een tweetal aardige reacties. Via Orlando Emanuels zette dhr. Richard Korsten ons op het spoor van een odo over Dandie Oloisi. We vonden hem als volgt terug in Sranan Pangi van Johanna Schouten-Elsenhout: Te so fara, no wan enkri yuru moro na masra Dandi oloisi. Met als vertaling: Tot zover, geen stap verder. En mevr. Winni Wesenhagen vertelde ons dat als zij als kind haar moeder iets vroeg, bijvoorbeeld om naar de kermis te mogen, het antwoord weleens kon luiden: no wán yuru na Dandie Oloisi, m.a.w. daar komt […]
oktober 8, 2002

Museumstof 014: een kwestie van tijd

In deze tijd van computers, automatisering en digitale snelweg staan we niet gauw stil bij het begrip tijd. Het gebruik dat wij van het begrip tijd maken wordt als zeer vanzelfsprekend beschouwd. Hoe ingewikkelder een samenleving wordt, hoe nauwkeuriger men de tijd gemeten wil hebben. Lang geleden, nog vóór de uitvinding van het uurwerk, kon het verstrijken van de tijd gemeten worden met behulp van bijvoorbeeld de zonnewijzer of de waterklok. Bij de zonnewijzer wordt gebruik gemaakt van de schaduw die zich door de dag heen verplaatst en bij de waterklok wordt gemeten hoeveel water gedurende een bepaalde periode uit […]
oktober 7, 2002

Museumstof 013: Suriname op de gevoelige plaat

In Fort Zeelandia zijn momenteel een aantal foto’s te zien van de bekende Nederlandse fotograaf Willem Diepraam. De meeste foto’s zijn gepubliceerd in het boek The Dutch Carribean en gemaakt tussen 1973 en 1978 tijdens diverse reizen naar Suriname. Sommige kennen we uit het boek Frimangron. De Surinaamse fotografenvereniging (SUFOV) heeft als bijdrage aan de expositie een prachtige oude manshoge camera beschikbaar gesteld. Zo een waarbij je nog onder het doek gaat staan om het beeld op de gevoelige plaat vast te leggen.
september 4, 2002

Museumstof 012: in memoriam bestuurslid Jnan Adhin

Met het verscheiden van ons zeer gewaardeerde bestuurslid J. Adhin op 16 januari 2002 is ons oudste bestuurslid in zowel leeftijd als lidmaatschapsduur komen weg te vallen. De afgelopen weken zijn er heel veel mooie en lovende woorden over dhr. Adhin uitgesproken en op papier gezet. Wij kunnen ons daar alleen maar bij aansluiten. Wat velen evenwel niet wisten, is dat hij bijna 35 jaar lang bestuurslid is geweest van de Stichting Surinaams Museum. Daarom willen wij deze museumstof van harte opdragen aan de persoon Adhin die zoveel voor onze stichting heeft betekend.