Posts

In en klein boekje, dat zich in de collectie van de bibliotheek van de Stichting Surinaams Museum bevindt, is opgenomen een ‘Verzameling van alle de Reglementen, Instructiën en ordonnantiën zoo omtrent de Burgernagtwagten als in gevalle van onverhoopte Brand aan Paramaribo’ (gedrukt door Vlier, Paramaribo 1779). Het eerste deel, over de burgernachtwacht, is al eerder in een museumstof (nr. 272) belicht. In het tweede deel zijn de regels voor de brandwacht opgenomen. We moeten ons voorstellen dat de houten stad erg vatbaar was voor de vlam, ook vanwege de singelhouten daken. De grote branden van 1821 en 1832 zijn notoir, […]

Op 9 oktober jl. werd door de Nationale Commisie Jubileumjaren 2018 een plaquette onthuld met daarop de beeltenissen van Cojo, Mentor en Present. Het verhaal hierachter veronderstellen we als bekend. Met alle respect voor de opvatting van betrokkenen omtrent het plaatsen van de portretten van Cojo, Mentor en Present op het “Kodjo, Mentor en Present  Pren”, daarover hoeven we echt geen discussie te voeren, moeten er toch wat kanttekeningen naar voren worden gebracht. In de berichten in de media wordt gesproken over foto’s. Een van de initiatiefnemers wordt daartoe aangehaald. In 1833 bestond de fotografie echter nog niet, portretten werden […]

De politie is altijd wel in het nieuws, want zij waakt over onze veiligheid en bemiddelt bij kleine geschillen. Zodra de kolonie Suriname door de Engelsen werd gesticht en het Fort (toen Fort Willoughby) gebouwd, werd er ook een soort politieteam ingesteld door de overheid, om de inwoners te beschermen. Dit werd de burgerwacht genoemd. Dit was in navolging van Amsterdam, waar al een groep van vrijwilligers werd aangesteld in 1653 om de stad te beschermen tegen invallen door buitenlandse machten. Aanvankelijk bestond de groep slechts uit blanke mannen, die verplicht waren dienst te doen, ieder zo’n twee tot drie […]

Vaak denken we dat bepaalde sociale verschijnselen van deze tijd zijn, maar dat is niet altijd waar. Dat bepaalde zaken van belang waren in Suriname, blijkt wel uit enkele kleine boekjes die bewaard worden in de bibliotheek van het Surinaams Museum. Deze betreffen de zorg voor weeskinderen. In sterke familieverbanden werden zij vaak opgenomen door bepaalde gezinnen die zich dat konden permitteren, of waarin meerdere kinderen waren waarmee de weesjes op konden groeien. Maar in een maatschappij waar regelgeving steeds meer de norm werd, vond de overheid dat zij ook een plicht had om voor ouderlozen te zorgen. Daartoe maakte […]