Regelmatig besteden we onder de kop “wie bewaart heeft wat” in museumstof aandacht aan zaken die met de collecties van het museum te maken hebben. We hebben het daarbij al enkele keren gehad over objecten die het museum op enigerlei wijze kon verwerven om vervolgens in het museumdepot te verdwijnen. Al eerder uitten we in Museumstof onze wens om op permanente basis een vitrine in te richten waarin de nieuwe aanwinsten kunnen worden opgenomen alvorens ze een definitieve plaats in de opslag krijgen. Dat moment is nu zo goed als aangebroken.
Komende week zal een deel van de gangvitrine naast de “archeologiezaal” hiervoor worden bestemd. Deze vitrine bestaat uit een negental compartimenten die momenteel zijn gevuld met indiaans aardewerk. De eerste drie ervan zullen vanaf heden ter beschikking staan van de nieuwe aanwinsten. De oudste aanwinsten zullen daarbij steeds plaats moeten maken voor de nieuwste. Zo krijgen we een vitrine die als het ware steeds in beweging is en krijgt het publiek de kans om te zien wat er zoal aan de collecties wordt toegevoegd.
Een sierlijk gevormd stukje indiaans aardewerk uit de collectie Jacobs.
Enige tijd geleden werden we benaderd door de heer H. Arlman uit Nederland. Zijn grootvader, H.J. Jacobs verbleef van 1910 – 1915 in Paramaribo. Hier was hij hoofd van de Emmaschool. De heer Jacobs raakte erg geïnteresseerd in Suriname. Toen hij terugkeerde naar Nederland nam hij uiteraard enkele souvenirs met zich mee. Bovendien was zijn belangstelling dusdanig gegroeid dat hij in Nederland ten behoeve van het onderwijs veel over Suriname schreef. Een bekend boek uit die tijd, was het in 1917 samen met de bekende Fred. Oudschans Dentz geschreven “Onze West in Beeld en Woord, Platenalbum voor het huisgezin en ten gebruike bij het onderwijs aan gymnasia, hoogere burgerscholen, kweek- normaal en andere scholen”.
Na zijn overlijden kwamen de meegebrachte voorwerpen terecht bij zijn dochter, die zelf in 1912 in Paramaribo was geboren. Na haar overlijden, nog niet zo lang geleden, besloten haar kinderen dat de privéverzameling beter op zijn plaats was bij het Surinaams Museum. Na ruim 90 jaren zijn de spullen inmiddels weer terug bij af. De verzameling bestaat uit enkele pijlen en bogen, indiaans aardewerk en bosneger houtsnijwerk. Deze schenking vormt de start van onze “nieuwe aanwinstenvitrine”.
