Wat is een museum zonder bezoekers? Slechts een verzameling rariteiten? De taak van een Educatieve Dienst is dan ook om als medium tussen het museum en de geemeenschap te dienen. Dit kan door middel van bijvoorbeeld het geven van voorlichting of het benaderen van scholen. Want het is natuurlijk erg belangrijk om aan de basis te beginnen. Als kinderen een bezoek brengen aan het fort, en ze genieten van hun ervaringen, dan blijven ze terugkomen en zullen ze ook andere musea bezoeken.
Sinds 2001 is de Educatieve Dienst van de Stichting Surinaams Museum weer actief. Dit heeft geleid tot een grote stijging van het aantal scholenbezoeken en dat is voor het onderwijs en de culturele ontwikkeling van de leerlingen van niet te onderschatten waarde. In 2000 hebben tweeëntwintig groepen (763 kinderen) het fort bezocht. In het jaar 2001 mochten we tachtig groepen ontvangen met in totaal 2532 leerlingen. Dit is meer dan drie keer zoveel. Natuurlijk is het helaas niet zo dat de scholen plotseling meer belangstelling hebben gekregen voor hun cultureel erfgoed. Er zijn drie factoren die zeker bij hebben gedragen aan dit succes. Ten eerste is de Educatieve Dienst, sinds een jaar werken er drie vrouwen uit het onderwijsveld, nu redelijk in staat om contacten met de scholen te onderhouden. Ten tweede hebben we een Museummap ontwikkeld. Deze map is voor alle vijfhonderd scholen in Suriname vervaardigd en gesponsord door Staatsolie. De Museummap bevat informatie over het museumbezoek en gegevens over het fort plus diverse onderdelen van de verschillende tentoonstellingen. Verder geven we ook lesideeën. Het is een losbladig systeem, zo ontworpen om steeds aanvullingen te kunnen plegen bij nieuwe exposities of wijzigingen in de opstelling in het museum. Het is natuurlijk ook een mooie manier om met de aanvullingen in contact te blijven met de scholen.
We hebben de Museummap aan het onderwijs gepresenteerd in juni. We waren zeer verheugd om te zien dat de belangstelling vanuit het onderwijs erg groot was, honderdvijfentwintig leerkrachten hebben de training bezocht. Als derde factor voor het gestegen museumbezoek mogen we zeker de Telesurtentoonstelling niet vergeten. Van kleuter tot Natin-leerling, van Albina tot Nickerie, voor alle kinderen was er wel iets te bekijken of te doen. Een zaal was ingericht met oude voorwerpen uit de LTT-tijd. In een andere zaal konden de kinderen de laatste ontwikkelingen op telecomgebied volgen. Op de zolder van het fort mochten ze computers en faxen uitproberen en naar films over communicatiemiddelen kijken. De konkru-ttey werkt ook hier, natuurlijk: scholen geven aan elkaar door dat het bezoek leuk is geweest.
Leerlingen beleven geschiedenis in Fort Zeelandia. Foto: M. Leming
Ook dit jaar proberen we tegemoet te komen aan de leerhonger. Want die is er, dat is wel gebleken. Voor de komende tijd hebben we een expositie over Anne Frank, een fotografietentoonstelling en een nieuwe archeologie-opstelling in het verschiet. Voorts werken we aan een tentoonstelling over de achttiende eeuw in Suriname als aanloop op de herdenking van 140 jaar emancipatie in 2003. Hierbij ontwikkelen we speciale educatieve programma’s voor de scholen. We verwachten dit jaar dan ook veel leerlingen, met hun leerkrachten, te mogen begroeten in Fort Zeelandia.
