Het Surinaams Museum heeft uitgebreide ethnografische collecties. Dat zijn collecties met betrekking tot specifieke culturen. Tot de grootste behoren de indiaanse (inheemse) en bosnegercollecties. Alleen al de laatste omvat tussen de 1200 en 1300 artefacten, overwegend houtsnijwerk en textiel, waarvan een klein aantal teruggaat tot in de 19^e eeuw. Maar bijvoorbeeld ook aardewerk dat de bosnegers vroeger maakten. Die traditie is volkomen verdwenen, de jonge mensen weten vaak niet eens meer dat dat vroeger gebeurde. Minder omvangrijk maar natuurlijk niet minder belangrijk zijn bijvoorbeeld collecties m.b.t. de Hindostaanse, Javaanse en Chinese culturen. Voorts is er een prachtige collectie beeldende kunst, een zeldzaam fotoarchief, een unieke bibliotheek en nog veel meer.

Vitrines in het Surinaams Museum

Omdat het over het algemeen zeer kwetsbare collecties betreft, wordt het daardoor moeilijk om ze in het museum ten toon te stellen en toch is dat juist de bedoeling van een museum. De huidige omstandigheden laten het echter nog niet toe dat deze collecties of delen daarvan onbeperkt en vrijelijk kunnen worden getoond. Een eerste vereiste is dat de voorwerpen veilig worden gepresenteerd, d.w.z. dat ze meestal achter glas worden opgesteld. Gebleken is dat de handen van de bezoekers nog wel eens erg los kunnen zitten, alleen al om iets te willen aanraken. Niet alleen bestaat de kans op ontvreemding maar meer nog op beschadiging. Stof, licht, vocht en ongedierte zijn andere zaken op grond waarvan het wel eens onverantwoord is om stukken te exposeren hoe graag we dat ook zouden willen. Dan moeten speciale maatregelen worden getroffen, zoals het aanbrengen van een ontvochtiger in een vitrine of  speciale maatregelen om minder licht door te laten dringen. Dat laatste was bijvoorbeeld twee jaren geleden het geval bij de tentoonstelling met werk van Gerrit Schouten. De aquarellen van zijn hand, daterende uit 1823 en 1824 werden in een zaal met geblindeerde ramen gepresenteerd om verbleking van de kleuren tegen te gaan. Dergelijke presentaties zijn meestal van zeer tijdelijke aard. Een enkele keer kunnen de originele voorwerpen in het geheel niet worden getoond omdat hun conditie ronduit te slecht is of omdat het voorwerp door exposeren alleen al sneller achteruit zou gaan. Denk bijvoorbeeld aan bijna verteerde kledingstukken of oude foto’s of prenten; die liggen constant gekoeld in zuurvrij papier opgeslagen. Dan kan mogelijk met replica’s of kopieën worden gewerkt.

Na lang wikken en wegen is besloten om in plaats van kleine losstaande vitrines langzamerhand over te stappen op het gebruik van grote wandvitrines waarin al dan niet thematisch bepaalde onderwerpen beter kunnen worden gepresenteerd, hetzij tijdelijk, hetzij permanent en zo nodig onder bepaalde omstandigheden ter behoud van de voorwerpen op de lange termijn. De eerste vitrines zijn reeds opgeleverd. Geruime tijd terug betrof dat een vitrine waarin de prachtige collectie flessen vanaf de 17^e eeuw tot heden werd ondergebracht. Recentelijk werden twee andere vitrrines in gebruik genomen met glaswerk, porselein en diversen.

Voor dit jaar staat een wel zeer bijzonder project op stapel. In augustus zal namelijk een permanente tentoonstelling worden geopend over de archeologie van Suriname, oftewel over de eerste bewoners van ons land. Speciale vitrines zullen worden gebouwd om de schitterende collecties archeologie, waarbinnen zich internationaal gezien echte topstukken bevinden en indiaans aardewerk in onder te brengen. Het zal dan voor het eerst in vele jaren zijn dat deze collecties door het publiek weer kunnen worden bewonderd. Zo proberen we stap voor stap steeds meer zaken uit het depot te halen en een plaats te geven binnen de muren van het museum. Het gaat sommigen (en af en toe ook onszelf) soms niet snel genoeg, toch moeten we in het belang van de collecties handelen en niet overhaast maar te pas en te onpas tentoonstellen. Een dergelijke onderneming gaat met zeer hoge kosten gepaard. Wij zijn dan ook onze sponsors, groot en klein, zeer dankbaar dat wij met hun hulp in staat gesteld worden het Surinaams cultureel erfgoed steeds beter te beheren en te ontsluiten en het museum langzamerhand naar grotere hoogten te brengen.