Omdat we van de avond zelf geen geschikte foto hebben, beelden we hierbij ter illustratie een van de deelneemsters aan de du in een diorama van Gerrit Schouten af. Vermoedelijk de Afrankeri.
Afgelopen zaterdagavond, 17 mei, heeft ook de Stichting Surinaams Museum meegedaan aan de ‘Museumnacht’, de locale uitvoering van de Internationale Museumdag. Deze dag is ingesteld door de Icom (de International Council of Museums, een culturele afdeling van de United Nations) en wordt sinds de oprichting in 1977 door vele musea wereldwijd ingevuld. Voor Suriname was dat nog niet het geval. Vorig jaar heeft het Rumhuis van de SAB haar deuren geopend, dit jaar was het initiatief meer omvattend en participeerden ook het Surinaams Museum, het Maritiem Museum van de MAS (Maritieme Autoriteit Suriname) en het Kerkelijk Museum van het R.K. Bisdom. Voor alle partijen is de avond succesvol verlopen en is deze activiteit zeker voor herhaling vatbaar, op jaarbasis. Bij het Surinaams museum is er wat denkwerk aan de avond voorafgegaan. Hoe kun je de gasten zo goed mogelijk opvangen, was daarbij de centrale vraag. Het door de ICOM gelanceerde motto was de leidraad: ‘Collections make Connections’. De voorwerpen die worden tentoongesteld hebben een bepaalde betekenis voor mensen. Aan het museum ligt de uitdaging in het uitdiepen van die betekenis. Dit kan door meer over het object te vertellen (na onderzoek), daar een publicatie over te maken, al is het een kleine museumstof. Maar ook door de waarde van het object aan te geven, niet zo zeer in financiële zin, als wel het belang van het voorwerp voor de inhoud van het verhaal dat verteld wordt, maar ook de eventuele nationale betekenis. Tijdens de museumnacht zijn enkele belangrijke aandachtsgebieden in de schijnwerper geplaatst. Bij elk van die gebieden met zijn eigen objecten was een deskundige gids die toelichting gaf over het onderwerp. De bezoekers van de museumnacht kwamen aan bij het fort aan de Abraham Crijnssenweg en werden ontvangen met een projectie van historische foto’s van de hand van Augusta Curiel . Ze konden rustig kijken naar de afbeeldingen om daarna door te lopen naar het volgende station met een eigen aandachtsgebied. Daar werd aan de hand van een maquette een korte geschiedenis van Fort Zeelandia verteld. Vervolgens liepen de gasten naar het volgende station, waar de auteur van het bijbehorende boek over de aanleg van ‘het Kordonpad’ vertelde. Daarna konden de mensen door naar de oude collecties met voorwerpen van de inheemsen en de marrons. De diorama’s van de eerste Surinaamse kunstenaar die als zodanig naam maakte, Gerrit Schouten, werden belicht door de medeauteur van het boek ‘Met meesterhand vervaardigd’. De laatste locatie die men kon bezoeken was het kakkerlakkengat, de gevangenis waar onder andere Cojo, Mentor en Present drie maanden in isolatie hebben gezeten. Daarnaast was iedereen natuurlijk vrij om op eigen gelegenheid door het zeer sfeervol verlichte fort te dwalen. Ook was er een boekenmarkt. Deze opzet betekende dat er geen opstoppingen of lange wachttijden waren. Alom waren er positieve reacties. Op elke plek werd wel iets verteld wat de bezoeker nog niet wist. Het was dus voor veel bezoekers een opsteker, en vaak hoorden we; ‘Wat hebben we toch een prachtig erfgoed’. En dat was precies de bedoeling van de deelname aan de museumnacht: om mensen te trekken voor een gratis bezoek aan het Surinaams Museum, dat op basis van de collecties en presentaties toch als nationaal museum fungeert. Na turven bleek dat er in totaal 245 bezoekers zijn geweest, waarvan het overgrote deel lokale mensen. Op jaarbasis bezoeken al veel schoolkinderen het museum, maar nu stromen ook de volwassen geïnteresseerden binnen. En dat is alleen maar toe te juichen.
